Miód – złote lekarstwo, czyli zdrowie i uroda z ayurvedą – 10/08/2013 – Miesięcznik Uzdrawiacz
Artykuł ukazał się drukiem w Miesięczniku Uzdrawiacz - 10.08.2013r.
Początki ayurvedy sięgają aż do epoki wedyjskiej w kulturze Indii i Sri Lanki. Słowo ayurveda oznacza wiedzę o życiu i stanowi nierozerwalny związek umysłu, ciała i duszy. Celem ayurvedy jest zachowanie zdrowia ludzi zdrowych i wyleczenie chorych, a przede wszystkim przywracanie poczucia szczęścia, zachowując naturalną równowagę. Pojęcie piękna w ayurvedzie jest znacznie głębsze.
Sekret prawdziwego piękna, wg ayurvedy, ukryty jest wewnątrz nas. To równowaga pomiędzy ciałem, umysłem a duszą. Jedną z najważniejszych czynności zapewniających, wg ayurvedy, zdrowie, młodość i piękny wygląd jest oczyszczanie organizmu z toksyn. Ayurveda ma wiele sposobów na pozbycie się ich z organizmu. Droga do zdrowia, młodości i piękna to droga do przemiany. To ciągłe dążenie do prawdziwej radości z życia przy użyciu naturalnych sposobów takich jak dieta, masaże i styl życia. Ayurveda to starożytny system medycyny praktykowany przez tysiące lat, u której podstaw leży fundamentalne założenie, że wszystko na tym świecie objawia się jako różnorakie formy tej samej energii. Wg ayurvedy zarówno stres (czynnik psychiczny) jak i niewłaściwe odżywianie (czynnik fizyczny) są przyczyną odkładania się toksyn w organizmie. W wyniku tego komórki tracą swą naturalną zdolność oczyszczania się i samoregulacji. W zależności od typu organizmu i stanu nierównowagi jesteśmy narażeni na choroby związane nie tylko z ciałem ale również te, które związane są z psychiką. Dopóki nie powróci całościowa równowaga psychofizyczna organizm nie jest w stanie pozbyć się toksyn.
Pozbawieni energii, chęci do życia, radości możemy mieć problemy ze skórą, odczuwać ból w różnych częściach ciała, cierpieć na bezsenność lub apatię. Z czasem doprowadzi to do rozwinięcia się poważnych chorób. Wg ayurvedy każdy z nas stanowi niepowtarzalną indywidualność. Określony typ konstytucjonalny występuje jako doshas, energie biologiczne zwane vata, pita i kapha. Vata składa się z powietrza i eteru. Pita z ognia i wody. Kapha z ziemi i wody.
Ayurveda naucza, że wszystko składa się z pięciu elementów: eteru, powietrza, ognia, wody i ziemi. Ciało jest zdrowe kiedy tych pięć elementów pozostaje w równowadze. Brak równowagi prowadzi do chorób. Wszystko, co występuje w naturze określa za pomocą tych pięciu elementów. Nawet tak subtelne aspekty natury jak emocje. Ayurveda oferuje kompleksowe podejście do dbania o ciało. Zwłaszcza o ciało fizyczne.
W ayurvedzie szczególne miejsce zajmuje miód. Najwszechstronniejszy i najbardziej poważany produkt naturalny znany w leczniczych systemach medycyny indoeuropejskiej. Złocisty kolor miodu kojarzony jest z energią słońca, skumulowaną w tym leku. Miód jest jednym z pięciu podstawowych nośników leków. Jako substancja z którą miesza się zioła, metale czy sproszkowane minerały. Miód działa profilaktycznie, zapobiegając wielu schorzeniom. Pomaga dotrzeć do najgłębszych tkanek ciała. W miodzie występuje 21 biopierwiastków, takich jak wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, mangan i inne. Glukoza i fruktoza zawarte w miodzie to cukry proste. Łatwo przyswajalne przez organizm i nie toksyczne. Miód ma walory odżywcze i lecznicze. Enzymy nadają temu produktowi cech leku, aktywują reakcje biochemiczne w organizmie, wiążą toksyny. Zawartość inhibiny i rutyny sprawia, że miód ma działanie bakteriobójcze.
Zalety miodu
Działa dodatnio na przewód pokarmowy. Na serce i układ krążenia. Ważną rolę odgrywa działając na drobnoustroje, odznacza się również właściwościami przeciwalergicznymi. Pobudza czynność wydzielniczą i motoryczną jelit. Wykazuje wyraźne lecznicze działanie na wątrobę i drogi żółciowe. Glukoza zawarta w miodzie, oprócz odżywiania komórek wątrobowych, odgrywa dużą rolę w procesach odtruwania organizmu. W wyniku łączenia związków toksycznych z kwasem glukuronowym i pirogronowym powstają połączenia łatwo rozpuszczalne w wodzie, które zostaną wydalone wraz z moczem. Prowadzi to do przyspieszenia przemiany materii w tkankach i do wzmocnienia czynności ochronnej i odtruwającej wątroby. Występująca w miodzie cholina obniża poziom lipidów w wątrobie i zwiększa wydzielanie żółci. Dzięki niskiej zawartości białka, jonów sodu i chloru miód korzystnie wpływa na nerki i drogi moczowe. Przyczynia się do usuwania obrzęków pochodzenia sercowego i naczyniowego, co jest szczególnie istotne w zastosowaniu miodu w terapiach obrzęków nóg i stóp. Miód posiada szczególne właściwości szybkiego przenikania przez skórę zaopatrując tkanki w glukozę oraz inne substancje energetyczne. Przejawia także właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i odnawiające. W miodzie można znaleźć enzymy, hormony jak również substancje o działaniu antybiotycznym. Działanie antybakteryjne, m.in. na gronkowce, paciorkowce i drożdżaki oraz grzyby – drożdżaki z rodzaju candida. Za właściwości antybiotyczne miodu odpowiedzialna jest przede wszystkim oksydaza glukozy.
Działanie miodu na skórę
Miód znalazł szerokie zastosowanie w dermatologii. Wykorzystuje się go do leczenia ran powstałych w skutek oparzeń czy chirurgicznych zabiegów. Miód stosuje się również w przypadku niektórych alergicznych schorzeń skóry. Miód ma naturalne właściwości antyoksydacyjne. Dzięki temu znajduje on zastosowanie w kremach przeciwsłonecznych i nawilżających. Aby wykorzystać naturalne właściwości antyoksydacyjne miodu mamy do dyspozycji całą gamę zabiegów kosmetyczno – higienicznych. Zabiegi miodem wpływają na poprawę krążenia i ukrwienia, poprawę funkcjonowania układu limfatycznego, podniesienie odporności organizmu, usunięcie bólów oraz stanów zapalnych stawów i bólów przy zwyrodnieniach stawów i zaników mięśni. Likwidację nerwobólów, regeneracje po przemęczeniu i wyczerpaniu. Poprawia odżywienie tkanek, oczyszcza rany, przyspiesza ziarninowanie i gojenie ran. Działa więc przeciwzapalnie, regenerująco oraz przeciwbólowo. Miód stosuje się do leczenia odparzeń, odmrożeń skóry, trudno gojących się ran, owrzodzeń, ropni, czyraków, wyprysków. Jest również środkiem pomagającym w nawilżeniu i utrzymaniu odpowiedniej wilgotności skóry. Oczyszczenie i regeneracje skóry, cellulit, rozstępy, skóry pociążowe i po odchudzaniu. Zmniejsza blizny, przyspiesza spalanie tkanki tłuszczowej. A pomogą przy tych dolegliwościach kąpiele z miodem, okłady z miodem. Przez całe stulecia legendarne piękne kobiety, dla podtrzymania młodości, stosowały mieszaniny substancji, w których miód był głównym składnikiem.
Uczta dla skóry
Miód to bogactwo cukrów prostych, enzymów, mikroelementów, witamin z grupy B a także kwasów organicznych. Miód jest dobrodziejstwem dla skóry spierzchniętej i zmęczonej. Polepsza ukrwienie, głęboko odżywia, zmiękcza i działa kojąco. Ma właściwości wygładzające i lekko złuszczające naskórek. Przyspiesza regenerację uszkodzeń skóry poprzez odbudowę włókien kolagenu. Miód zmiękcza skórę i pomaga jej zachować wilgoć. Wykorzystuje się go jako podstawowy składnik w preparatach odmładzających. Miód łagodzi podrażnienia po depilacji.
Miód w leczeniu chorób skóry
Miód jest skutecznym środkiem w zakażeniach chirurgicznych. U chorych z zakażonymi ranami pooperacyjnymi, przewlekłymi owrzodzeniami i ropniami, miód daje bardzo dobre efekty lecznicze. Działa na ropotwórcze bakterie tlenowe oraz na wiele gatunków bakterii beztlenowych, między innymi na formy wegetatywne zgorzeli gazowej. Miód, z powodzeniem, stosowany jest w leczeniu ran oparzeniowych. Wspomaga proces gojenia rany na drodze oczyszczania jej z chorej tkanki, tworzenia zdrowej tkanki ziarninowanej, wchłaniania płynu obrzękowego i ropy a także zabezpiecza przed wtórnym zakażeniem drobnoustrojami. Miód odznacza się dużą skutecznością w leczeniu owrzodzeń troficznych skóry, żylakowych owrzodzeń podudzi, martwicy tkanek na różnym tle, a także schorzeń alergicznych skóry, między innymi świerzbiączki, liszajów i wyprysków. Właściwości lecznicze miodu wykorzystywane są w chorobach błon śluzowych, szczególnie w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, paradontozie oraz schorzeniach jamy ustnej i dziąseł na tle grzybiczym (pleśniawki u dzieci). Miód pomocny jest w terapii guzów krwawnicowych (hemoroidów), a także schorzeń ginekologicznych, takich jak stany zapalne pochwy, szyjki macicy i przydatków oraz nadżerki szyjki macicy.
Miód dla układu nerwowego
Miód odznacza się łagodnym działaniem uspokajającym, nasennym i zmniejszającym skutki nadmiernego napięcia nerwowego. Wpływa na poprawę czynności ośrodkowego układu nerwowego, przyczynia się do odnowy sił psychicznych organizmu a także wzmaga intensywność pracy umysłowej. Korzystnie wpływa na osłabiony system nerwowy, szczególnie w stanach przemęczenia pracą umysłową, wyczerpania psychicznego, wycieńczenia, apatii i otępienia starczego. Ułatwia leczenie przewlekłej bezsenności. Jest cennym środkiem wspomagającym terapie nerwic różnego pochodzenia. Z powodzeniem stosowany jest w stanach depresyjnych.
Miód w chorobach serca
Miód, niezależnie od odmiany i miejsca pochodzenia, charakteryzuje się korzystnym działaniem na serce i układ krążenia. Zwiększa siłę skurczu i wydolność mięśnia sercowego, rozszerza naczynia wieńcowe serca i polepsza krążenie. Obniża ciśnienie tętnicze krwi, działa przeciwarytmicznie oraz zwiększa diurezę. Wykorzystuje się go jako środek wspomagający w niewydolności serca. Z dobrym skutkiem stosowany jest u chorych z przewlekłym sercem płucnym. Dobre efekty przynosi także w chorobie niedokrwiennej serca. Miód, przyjmowany przez dłuższy czas, hamuje rozwój procesu miażdżycowego, zmniejsza lub całkowicie eliminuje dolegliwości towarzyszące dusznicy bolesnej oraz zmniejsza szkodliwe oddziaływanie glikozydów nasercowych na organizm. Korzystny w przypadku choroby nadciśnieniowej.
Miód w dolegliwościach układu oddechowego
Bardzo często miód stosowany jest w stanach przeziębieniowych, kiedy proces chorobowy nie jest jeszcze rozwinięty. Wówczas wzmaga on odporność organizmu co chroni drogi oddechowe przed rozwojem zakażenia. W trakcie leczenia stopniowo ustępują objawy towarzyszące początkowej fazie przeziębienia: kasze, chrypka, drapanie i ból gardła, dreszcze oraz podwyższona temperatura cała.
Miód w chorobach układu pokarmowego
Miód daje dobre efekty lecznicze w zapaleniu żołądka (gastritis) oraz chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Charakteryzuje się on właściwościami normalizowania upośledzonej czynności wydzielniczej i ruchowej żołądka w tych schorzeniach. Przyspiesza gojenie zmienionej zapalnie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy. Powoduje stopniowe zmniejszanie bólu i pobudliwości nerwowej, ustępowanie nudności i zgagi a także poprawę snu i łaknienia. Miód reguluje czynność wydzielnicza i motoryczną jelit. Poprzez pobudzenie perystaltyki jelit, wykazuje łagodne działanie przeczyszczające i dlatego jest cennym środkiem w leczeniu przewlekłych zaparć.
Miód – lekarstwo dla stóp
Właściwości antyseptyczne miodu hamują rozwój niektórych bakterii i pomagają utrzymać stopy w czystości, chroniąc je przed nadmierną potliwością. Nawilża skórę, utrzymuje poziom wilgotności przez cały dzień. Wpłynie kojąco na skórę i poprawi samopoczucie. Kąpiele ciała to doskonały sposób relaksu i ochrony skóry. Nie można zapominać o naszych stopach. Jak dbać o stopy? Zwłaszcza wtedy gdy borykamy się z problemami takimi jak bolesne stopy, obrzęki, odciski, nieprzyjemny zapach czy stwardniała skóra lub kiedy pojawią się poważne problemy z krążeniem. Pielęgnacja stóp ma wpływ na cały organizm. Aby zapewnić nogom odprężenie starożytna ayurveda zaleca kąpiele stóp, nawilżenie, naturalne miodowe peelingi a maseczka na stopy to świetny relaks oraz widoczna poprawa wyglądu stóp. Pielęgnacja stóp nie wymaga dużych nakładów.
Efekty zabiegów miodem:
- oczyszczenie i złuszczenie zrogowaciałego naskórka,
- nawilżenie i zmiękczenie naskórka,
- wygładzenie skóry stóp,
- detoksykacja organizmu,
- łagodzenie podrażnień i stanów zapalnych.
Ayurveda zaleca aby rozpieszczać swoje nogi i odpowiednio o nie dbać co przyczyni się do lepszego zdrowia i długiego życia.
Zbyszko Patyk