Wiosenne oczyszczanie organizmu – 10/05/2013 – Miesięcznik Uzdrawiacz

Artykuł ukazał się drukiem w Miesięczniku Uzdrawiacz - 10.05.2013r.

Nie trzeba chyba nikogo przekonywać, że nasze ciało ma najwyższą wartość pośród wszystkiego, za co jesteśmy w życiu odpowiedzialni. Nasza postawa decyduje o naszym samopoczuciu. Mamy wybór między zdrowiem a chorobą. Jeśli zaniedbamy swój obowiązek, ciało sprawi, że życie stanie się pasmem chorób.

Organizm jest przygotowany by dbać o siebie bez naszego udziału, mimo to potrzebuje wsparcia. Warto się zainteresować i jednocześnie zachęcić do leczenia schorzeń jelita grubego oraz jego higieny. Zaburzenia w pracy jelit to choroba cywilizacji. Objawy to: zaparcia, polipy, wzdęcia oraz rak. Są dwie rzeczy wpływające na taki stan naszego zdrowia: to co jemy i jak jemy. Współczesny człowiek ma mnóstwo złych nawyków żywieniowych. Jednym z nich jest spożywanie sztucznie wzbogacanych, przetwarzanych i rafinowanych produktów spożywczych. Te substancje mają niską wartość odżywczą i nie stymulują wystarczająco organów odpowiedzialnych za usuwanie złogów.

Kolejnym złym nawykiem jest jedzenie w pośpiechu i niedokładne przeżuwanie pokarmu. Zmusza to żołądek oraz jelita do wielokrotnie większego nakładu pracy w procesie trawienia i wchłaniania treści pokarmowej. Mając zdrowe jelita, wypróżniamy się dwa do trzech razy dziennie. Jeśli robimy to rzadziej niż dwa razy dziennie, stolec dłużej zalega w jelitach, gdzie gnije i fermentuje. Wszystkie składniki odżywcze znajdujące się w resztkach pokarmowych dostają się do krwiobiegu jako zanieczyszczony produkt przemiany materii. Zatem to, co w innej sytuacji byłoby dla organizmu odżywcze – staje się toksyczne i jest początkiem procesu samozatrucia. Samozatrucie (toksemia) polega na zatruciu krwi truciznami wyprodukowanymi przez bakterie chorobotwórcze.

Pierwszymi symptomami zatrucia są: skazy, świąd, bladość skóry. Dlatego wypróżnianie rzadsze niż dwa razy dziennie jest postrzegane jako zaparcie. Jednym ze sposobów, w jaki organizm radzi sobie z zanieczyszczeniami, jest ich izolowanie, czyli odkładanie w tkance tłuszczowej. Dlatego też tak powszechny jest cellulitis, czyli odkładanie się tkanki tłuszczowej wokół brzucha. Gdy rejon ten przesiąknie już toksynami, ciało przenosi tkankę tłuszczową do innych magazynów, jakimi są uda, pośladki, itp.

Jelito grube jest przystosowane do przetwarzania ok. 2 – 2,5 kg pożywienia jednorazowo. Jednak gdy pożywienie i jego resztki stałe przekraczają limit, układ mięśniowy nie jest w stanie wytrzymać takiego obciążenia. W efekcie poprzeczna część jelita grubego ulega deformacji, zaczyna opadać. U kobiet może to prowadzić do problemów z układem rozrodczym i miednicą, których bezpośrednią przyczyną jest opadnięte jelito poprzeczne. Mężczyźni mogą mieć kłopoty z prostatą. Istotny jest fakt, że toksyny i trucizny przedostają się do zdrowych tkanek organizmu i w konsekwencji:

• odbierają naszemu ciału młodość, rujnują zdrowie i przedwcześnie postarzają
• powodują pojawienie się przykrego zapachu z ust i problemów płucnych
• są przyczyną zmarszczek, skaz, bladości i innych kłopotów z cerą
• odpowiadają za: plamy wątrobowe, łuszczycę, nieprzyjemną woń ciała, podrażnienia skóry i wiele innych problemów dermatologicznych
• prowadzą do bólu, zesztywnienia i innych chorób stawowych
• powodują osłabienie mięśni i przedwczesne ich zmęczenie
• osłabiają i przeciążają serce.

Gdyby usunięcie zaparć i toksyn było możliwe jedynie poprzez wypłukanie złogów znajdujących się w jakiejkolwiek części jelita grubego, klasyczna lewatywa byłaby wystarczająca. Tak jednak nie jest. Zaparcie powoduje zatrzymanie stolca również w pierwszej części okrężnicy – od jelita ślepego do połowy okrężnicy poprzecznej. Jelito ślepe sąsiaduje z zastawką krętniczo – kątniczą znajdującą się u wejścia jelita cienkiego do jelita grubego.

Okrężnica ma około 1,5 m. długości. Jest unerwiona, a w jej ściankach znajdują się mięśnie odpowiedzialne za ruchy perystaltyczne (robaczkowe). Dają one impuls zawartości jelitowej celem usunięcia jej z ustroju.

Najbardziej efektywną metodą oczyszczania całego jelita grubego, a tym samym odnowienia układu odpornościowego jest HYDROKOLONTERAPIA. Hydrokolonterapia polega na bezpiecznym i łagodnym wprowadzeniu oczyszczonej wody do jelita grubego, bez użycia leków czy środków chemicznych. Jest to naturalny sposób na stany chorobowe, które zakłócają normalne funkcjonowanie zdrowego jelita. Podczas głębokiego płukania jelito przemywane jest na całej długości. Aparat wykorzystuje filtrowaną i sterylizowaną wodę, która wpływa przez odbyt do okrężnicy. Ciśnienie płynące wody jest zbliżone do ciśnienia osmotycznego wewnątrz ciała i stale jest kontrolowane. Zabieg jest łagodny, czysty jest bezzapachowy i odbywa się w obiegu zamkniętym bez konieczności korzystania z WC. Temperatura wody Zbliżona jest do temperatury ciała. Za pośrednictwem jednorazowego wziernika z dwoma otworkami: cieńszy przewód doprowadza wodę, grubszy odprowadza złogi, toksyny, śluz, żółć, gazy, grzyby i pasożyty prosto do kanalizacji.

Zabieg hydrokolonterapii trwa ok. 45 minut. Czas trwania zależy jednak od szybkości eliminacji substancji szkodliwych. Dzień przed zabiegiem należy jeść owoce (szczególnie jabłka), warzywa gotowane oraz pić zioła i jak najcieplejszą przegotowaną wodę. W związku z tym, że złogi zbierają się przez całe życie, podczas sesji hydrokolonterapii możemy doświadczyć ciśnienia z jakim woda wypełnia nasze jelito, bóle gazowe, drżenie rąk i stóp, uczucie ciepła lub zimna, bóle głowy. Każdy z zabiegów to bezbolesna i higieniczna terapia wykonywana przy pomocy wysoko wyspecjalizowanego urządzenia, pod nadzorem personelu medycznego. Po sesjach można, ale nie koniecznie trzeba, zauważyć rezultaty lub zmiany. Niektóre będą widoczne dopiero po pewnym czasie. Można odczuwać czystość, lekkość, energię.

Długoterminowe dobrodziejstwa to: lepszy wygląd skóry, ciągły wzrost energii, normalne i regularne ruchy jelitowe, lepsze spanie, poprawa sprawności systemu odpornościowego. Podczas jednego zabiegu można usunąć od 1,5 do 2,5 kg zanieczyszczeń. Jelito staje się drożne i wtedy można jeść mniejsze ilości pożywienia, ponieważ jelito jest w stanie asymilować większe ilości substancji odżywczych. Ponad 90% wszystkich znanych chorób ma swoje źródło w jelicie grubym.

Dlatego terapia wodna okrężnicy korzystnie wpływa na:

– zaparcia
– biegunki
– zmęczenie
– niestrawność
– gazy
– wzdęcia
– otyłość
– choroby stawów
– alergie
– nadkwasotę
– bóle głowy
– problemy psychiczne wynikające z zatrucia
– przekrwione śluzówki
– nieprawidłowości jelitowe
– pasożyty (bakterie, wirusy, przywry, robaki, grzyby)
– niewyraźnie widzenie
– bóle krzyżowo – lędźwiowe
– stabilizuje ciśnienie
– zatrucie własnymi toksynami

      Korzyści płynących z terapii wodnej jelita grubego, jest bardzo wiele, m.in.:

1. Dobre samopoczucie, jako efekt usunięcia z organizmu nadmiaru śluzu, nie strawionych resztek pokarmowych, pozbycia się wzdęć, drobnoustrojów oraz procesu detoksykacji, czyli zahamowania procesu biologicznego starzenia się.
2. Spadek wagi ciała i wyszczuplenie z powodu uaktywnienia procesu wydalania.
3. Stymulacja otrzewnej jelit oraz zniknięcie zaparć.
4. Zapobieganie patologii takiej jak: nowotwór jelita grubego.
5. Zmniejszenie się problemów ginekologicznych, których występowanie było efektem ucisku na organy rozrodcze opadniętej okrężnicy.
6. Ulga i odprężenie po usunięciu substancji drażniących miejsca zapalne i obrzęki.
7. Relaksacja mięśni jamy brzusznej, jako efekt działania hydrokolonterapii, podczas której jelita są masowane wodą.
8. Uczucie lekkości będące wynikiem zniknięcia ucisku, jaki wywierały jelita na sąsiadujące organy.
9. Wzrost napięcia mięśni jamy brzusznej.
10. Efekt odtrucia oraz odmłodzenia po usunięciu substancji toksycznych odpowiedzialnych za zatrucie oraz biologiczne starzenie się organizmu.
11. Regulacja funkcji nerek, dzięki usunięciu nadmiaru toksyn z organizmu.
12. Wydalenie pasożytów poprzez zastosowanie terapii uzupełniających, jak użycie różnego rodzaju wlewki leczniczej: mieszanki ziół, wody mineralne, mikroelementy.

Istnieją jednak przeciwwskazania. Zabiegi terapii wodnej jelita grubego powinny być ograniczone w następujących przypadkach:

– od czwartego miesiąca ciąży
– hemoroidy, pęknięcia, przetoka odbytnicza, które są w stanie zapalnym
– ostre, krwawiące zapalenia okrężnicy
– wrzody jelita
– podejrzenie o perforację okrężnicy
– niedawno odbyta operacja jelita grubego (krócej niż przed pół roku)
– przepuklina brzuszna
– rozwój nowotworu okrężnicy
– wysokie nadciśnienie tętnicze
– niewydolność nerek
– marskość wątroby
– ostra anemia
– padaczka
– choroby psychiczne
– ciężka niewydolność serca
– niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego
– niedawno przebyty udar mózgu

Zbyszko Patyk